Simon Phillips

uznawany jest za jednego z najbardziej wszechstronnych perkusistów. Równie dobrze radzi sobie w jazzie i heavy-metalowych klimatach. Nic więc dziwnego, że współpracą z nim zainteresowani są najwspanialsi muzycy na ziemi. (więcej)

W czasach eksplozji muzyki

Grunge, Matt Cameron uznawany był za jednego z najlepszych perkusistów w Seattle. Nic więc dziwnego, że Chris Cornell zaproponował mu grę w Soundgarden. Już pod koniec lat 80tych zespół pod względem techniki dominował nad innymi kapelami z tego okresu. (więcej)

Ojciec Louie Bellsona

był właścicielem sklepu muzycznego, dzięki temu młody Louie miał znakomite warunki by móc rozpocząć i rozwijać naukę gry na perkusji. (więcej)

Stalowe werble

Mają swoich zwolenników i przeciwników, jednak pewne jest, że Yamaha Steel Shell Snare Drums to werble najwyższej światowej klasy, a ich brzmienie spodoba się nawet najbardziej wymagającym perkusistom. (więcej)

Tagi

  • Joe Morello
  • Perkusista
  • Jazz
  • Perkusista jazzowy
  • Muzyka
  • Bębny
  • Instrumnety perkusyjne
  • Perkusja
  • Pałki
  • Muzyka
  • Muzyczny

Joseph Albert „Joe” Morello - perkusista jazzowy

Joseph Albert „Joe” Morello urodził się 17 lipca 1928. Jego zamiłowanie do muzyki rozpoczęło się poprzez zainteresowanie skrzypcami w wieku sześciu lat. Trzy lata później grał w Boston Symphony Orchestra, grając Violin Concerto Mendelssohna. W wieku piętnastu lat poznał Jascha Heifetza, a spotkanie to uświadomiło mu, że nigdy nie będzie tak dobry jak on. Spostrzeżenie to zmusiło go do zmiany instrumentu na perkusję. Naukę rozpoczął u Joe’go Sefcika oraz u George’a Lawrence Stone’a. Ten drugi – autor wielu książek – zaskoczony pomysłami Morello postanowił napisać o nich w swoim kolejnym podręczniku „Accents & Rebounds”, a także zadedykować książkę Josephowi. Wkrótce Morello rozpoczął naukę pod okiem Billy’ego Gladstone’a.Tuż po przeprowadzce do Nowego Jorku Joseph miał okazję współpracy u boku wielu cenionych jazzowych artystów. Poznał Mariana McPartlanda, Pila Woodsa, Tala Farlowa, Howarda McGhee, Johnny’ego Smitha, czy Art. Peppera. Tuż po zakończonej współpracy z tym pierwszym dołączył do zespołów Benny’ego Goodmana i Tommy’ego Dorseya, a także ruszył w dwumiesięczną trasę koncertową z kwartetem Dave’a Brubecka. Wspólnie występowali od roku 1955 przez kolejną dekadę. Pojawił się na „Take Five”, „Blue Rondo a la Turk”, „Strange Meadow Lark”, czy „Pick-Up Sticks”. A jego wspaniała solówka oraz śmiech na końcu utworu słyszalne sąw „Unsquare Dance”.

Niedługo potem stał się klinicystą, nauczycielem gry na perkusji oraz liderem zespołów, stworzonych u boku Danny’ego Gottlieba, Maxa Weinberga, Richa Galichona, Jona Fishmana, Gary’ego Feldmana, Frankego Valli, Gerry’ego Polci, Jerry’ego Granelli, Patricka Wantego i Glenna Johnsona. W trakcie wieloletniej kariery pojawił się na stu dwudziestu albumach, z których ponad połowa nagrana została u boku Dave’a Brubecka. Był również autorem kilku książek instruktażowych, m.in. „Master Studies” wydanej przez „Modern Drummer Publications”.

Jako lider wydał pięć albumów – „Joe Morello”, „Its About Time”, „Another Step Forward”, „Going Places” oraz “Morello Standard Time”. Z Garym Burtonem „New Vibe Man in Town” oraz „Who is Gary Burton?”.

Jego talent doceniony został poprzez liczne przyznane mu nagrody. Otrzymał nagrodę magazynu „Playboy” za najlepszego perkusistę siedem lat z rzędu, a także magazynu „Down Beat” przez pięć lat z kolei. W roku 1988 dołączył do „Modern Drummer Hall of Fame” i „Percussive Arts Society Hall of Fame” w roku 1993.

Zmarł 12 marca 2011 roku w domu w Irvingron w New Jersey w wieku osiemdziesięciu dwóch lat. Wiadomość o śmierci podana została na jego stronie internetowej, jednak autor nie podał jej przyczyny.