W roku 1977 Stewart, Sting i Henry Padovani (zmieniony wkrótce przez Andy’ego Summersa) utworzyli zespół The Police. Szybko okazało się, że to najlepszy zespół kolejnej dekady! Większość utworów zawartych na pierwszej płycie grupy było kompozycjami Copelanda – w tym m.in. „Fall Out”. Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych Copeland pracował pod pseudonimem Klark Kent, tworząc wiele utworów, w tym „Don’t Care”, który uplasował się na liście przebojów Wielkiej Brytanii. Ciekawostką jest, że nagrywając w Nigel Gray’s Surrey Sound Studio Stewart grywał na wszystkich instrumentach samodzielnie. Ostatnim nagranym przez niego singlem był „Rich In A Ditch” z roku 1980.
W roku 1982 zaangażowany został do tworzenia albumu grupy WOMAD – „Music and Rhytm”. Rok później skomponował muzykę do „Rumble Fish” za co otrzymał nominację do Złotego Globa. Był to dopiero początek jego pracy przy produkcji filmowej. Tuż po zakończeniu tras koncertowych z The Police poświęcił się komponowaniu muzyki do filmów “Airborne”, “Talk Radio”, “Wall Street”, “Riff Raff”, “Raining Stones”, “Surviving the Game”, “See No Evil”, “Hear No Evil”, “Highlander II: The Quickening” i wielu innych.
W roku 1985 wydał solowy album „The Rhytmatist”, powstały w wyniku pielgrzymki do Afryki i obcowania z tamtejszymi ludźmi. Krążek okazał się być oficjalną ścieżką dźwiękową do filmu o tej samej nazwie, w którym Copeland wystąpił jako aktor!
Trzy lata później pracował z The Equalizer & Other Cliff Hangers nad albumem I.R.S. No Speak. W roku 1986 wraz z Adamem Antem nagrywał utwór i teledysk do utworu, będącego motywem w filmie “Out of Bounds”. Pod koniec tej dekady wraz z Stanleyem Clarkem i Deborah Holland uformował Animal Logic – trio, które zasłynęło dzięki wydaniu pierwszego krążka. Kolejny album nie był jednak tak wielkim sukcesem jak jego poprzednik, wskutek czego grupa zawiesiła działalność. Wówczas poświęcił się grze u boku Petera Gabriela, Mike’a Rutherforda i Toma Waitsa.
W kolejnym dziesięcioleciu ponownie komponował muzykę do filmów i musicali. W roku 2000 wraz z Les Claypoolem i Treyem Anastasio stworzył Oysterhead. W tym samym czasie reżyser Adam Collis zaproponował mu pracę nad muzyką do „Sunset Strip”. W roku 2005 powstało Gizmo – projekt, w skład którego wszedł również gitarzysta David Fiuczynski. Grupa zadebiutowała we wrześniu 2006 w USA podczas Modern Drummer Drum Festival. W styczniu tego samego roku ukazał się film o The Polce – „Everyone Stares: The Police Inside Out”. W lutym i marcu występował jako juror w programie „Just The Two of Us”, rok później ponowił współpracę z BBC nad tym samym projektem.
Podczas rozdań nagród Grammy w roku 2007 skład zespołu The Police wystąpił, wykonując piosenkę „Roxanne”. Był to ich pierwszy występ od roku 1986. Wkrótce ogłosili trasę koncertową, będącą ponownym zjednoczeniem się Summersa, Copelanda i Stinga. W tym czasie Stewart wydał album „The Stewart Copelan Anthology”.
W marcu 2008 roku Copeland zaprezentował swoją najnowszą kompozycję “Celeste” podczas “An Evening with Stewart Copeland” na festivalu w Savannah. W roku 2009 był gościem w Private Passions – programie muzycznym na antenie radia BBC. W 2011 wystąpił solowo w “The Late Show With David Letterman”. W życiu prywatnym w roku 1982 poślubił Sonję Kristinę, z którą rozwiódł się po dziewięciu latach małżeństwa. Adoptował syna kobiety z pierwszego małżeństwa – Svena oraz mieli dwójkę własnych dzieci – Jordana i Scotta. W roku 1981 na świat przyszedł Patrick – syn Stewarta i Mariny Guinness. Obecnie Copeland mieszka w Los Angeles wraz ze swoją żoną Fioną Dent i trzema córkami – Eve, Grace i Celeste.
Stewart Copeland uplasował się na jedenastym miejscu listy “100 najlepszych perkusistów wszechczasów” wg magazynu “Rolling Stone”.
Komentarze