Matt Cameron świetnie

odnalazł się w składzie Pearl Jam, w ciągu kilku dni nauczył się 80 utworów tego zespołu by móc zagrać z nim zbliżającą się trasę koncertową. (więcej)

Nie tylko na perkusji

Steward świetnie radzi sobie także z gitarą i instrumentami klawiszowymi. Jest także doskonałym kompozytorem i aranżerem oraz cenionym twórcą muzyki filmowej. Copeland stworzył ścieżkę dźwiękową między innymi do takich filmów jak: Wall Street, Simpatico, Nieśmiertelny 2, Nic nie widziałem, nic nie słyszałem i Babilon 5. (więcej)

Cindy Blackman

od zawsze była zafascynowana jazzem. Propozycja złożona przez Lennego Kravitza była dla niej nie lada wyzwaniem, tym bardziej, że artystka nigdy wcześniej nie występowała przed dużą publicznością. (więcej)

Niezwykle naturalne

brzmienie zestawu perkusyjnego Yamaha DTXPRESS IV sprawia, że co raz częściej sięgają po niego muzycy grający wcześniej jedynie na analogowych zestawach. Sprawdza się on znakomicie także jako narzędzie pracy studyjnej. (więcej)

Tagi

  • Phil Rudd
  • AC/DC
  • Peskusista
  • Rock
  • Perkusja
  • Bębny
  • Zestaw perkusyjny
  • Rock'N'Roll
  • Muzyka
  • Instrumenty perkusyjne

Phillip Hugh Norman Rudd - perkusista AC/DC

Phillip Hugh Norman Rudd urodził się 19 maja 1954 roku w Melbourne. Jako nastolatek grał w kilku lokalnych zespołach. Wkrótce wraz z Angrym Andersonem dołączył do Buster Brown, z którym nagrali jeden album – „Something To Say”. W roku 1974 Rudd zrezygnował ze współpracy z zespołem, wstąpiając do Coloured Balls z Lobbym Loydem.
W tym czasie inspiracją oraz marzeniem było dla niego wstąpienie do AC/DC. Zaproponował koledze z Buster Brown – Geordie Leachowi – współpracę, jednak Leach odmówił mu. Nie zniechęciło to jednak Phillipa, który nieustannie ubiegał się o dołączenie do grupy. Wkrótce los uśmiechnął się do niego i stał się członkiem AC/DC. W zespole szybko się odnalazł, wprowadzając do ich stylu swoją niekonwencjonalną i perfekcyjną technikę gry na perkusji. Wraz z grupą pracował od 1975 do 1983 roku. Rok po jego dołączeniu do zespołu członkowie przenieśli się do Anglii, gdzie rozpoczęli regularne koncertowanie i nagrywanie albumów. W roku 1980 zmarł jeden z jego kolegów z AC/DC – Bon Scott. W tym czasie zespół przyjął na miejsce wokalisty Briana Johnsona, z którym nagrali najpopularniejszy i najlepiej oceniany album „Back In Black”. Choć Rudd przeżył śmierć Scotta, postanowił nie odchodzić z zespołu, ani nie zawieszać swojej działalności muzycznej. Grupę opuścił dopiero w roku 1983, podczas nagrań do „Flick of The Switch”. Na jego miejsce wstąpił wówczas przyszły perkusista Dio – Simon Wright. Decyzja o porzuceniu kariery tworzonej u bokuz AC/DC była skutkiem problemów Phillipa z narkotykami oraz konfliktów pomiędzy nim a Malcolmem Youngiem. Rozdział „AC/DC” został tymczasowo zamknięty. Wkrótce Rudd przeniósł się do Tauranga w Nowej Zelandii, gdzie etablował wynajem helikopterów. W tym czasie media bardzo zainteresowały się jego odejściem z zespołu w przeddzień trasy koncertowej po Ameryce Północnej oraz spekulowały, że w grupie wybuchła wojna.

„Jesteśmy nieco rozwydrzeni, ale nie walczymy ze sobą”

„Nie da się znaleźć bardziej wytrzymałego człowieka, czy perkusisty niż Phill Rudd. Żaden z nas nie musiał pracować, jeśli nie chciał. Phil wykorzystał ten wariant.”
Brian Johnson


“W tym czasie ścigałem się, latałem helikopterem, stałem się farmerem i uprawiałem rośliny. Żyłem w Nowej Zelandii, co był wspaniałe – cisza, spokój i nic, co by mnie niepokoiło.”
Phill Rudd


Ponadto Phill powrócił do gry na perkusji, jednak jak sam przyznał – tylko dlatego, że miał na to ochotę, a nie dlatego, że tak mu kazano. Stworzył własne studio, w którym pracował iczerpał radość z gry na ukochanym instrumencie. W roku 1991 podczas światowej trasy koncertowej „Razors Edge” członkowie AC/DC zaproponowali Ruddowi współpracę podczas koncertów. Phill zgodził się i tym samym powrócił do zespołu, zastępując Chrisa Slade’a. Choć grupa ceniła talent i możliwości Chrisa, to niejednokrotnie przyznawała, że od roku 1983 AC/DC utraciło istotną cząstkę ich muzyki. Od powrotu Rudda to zespołu, band wydał trzy albumy studyjne – „Ballbreaker”, „Stiff Upper Lip” oraz „Black Ice” (największy hit od czasów „For Those About To Rock We Salute You” w 1981 roku). Z zespołem Phill Rudd współpracuje po dzień dzisiejszy.

W roku 2003 dodano go do „Rock and Roll Hall of Fame”.