Aluminiowe korpusy

z serii werbli firmy Yamaha, zyskały sobie zwolenników wśród wielu perkusistów. Niezależnie od stylu muzycznego, seria Aluminium Shell brzmi świetnie i bardzo charakterystycznie. Inną zaletą jest niewielka waga werbli, co docenią mobilni perkusiści. (więcej)

Jest wielkim pasjonatem

parapsychologii i okultyzmu. mowa O Dannym Careyu, który od lat interesuje się tymi zagadnieniami. Posiada także dużą kolekcję książek Aleistera Crowleya oraz Kennetha Granta. (więcej)

Simon Phillips

uznawany jest za jednego z najbardziej wszechstronnych perkusistów. Równie dobrze radzi sobie w jazzie i heavy-metalowych klimatach. Nic więc dziwnego, że współpracą z nim zainteresowani są najwspanialsi muzycy na ziemi. (więcej)

Kenny Aronoff jest

regularnym zmiennikiem Chada Smitha. Zastąpił go podczas trasy koncertowej Red Hot Chilli Peppers a następnie podczas występów supergrupy Chickenfoot, której Chad jest oficjalnym członkiem. (więcej)

Tagi

  • Tommy Aldridge
  • Perkusista
  • Muzyk
  • Perkusja
  • Bębny
  • Rock
  • Muzyka rockowa
  • Instrumenty muzyczne
  • Muzyczny
  • Pałki
  • Werbel

Tommy Aldridge - życie i kariera

Tommy Aldridge urodził się 15 sierpnia 1950 roku w Nashville. Jako dwudziestolatek dołączył do Black Oak Arkansas, z którym wydał również dziewięć albumów w latach 1972-1976. Ta sześcioletnia współpraca z zespołem otworzyła ponadto przed nim świat tras koncertowych po całych Stanach Zjednoczonych.

Od roku 1978 poświęcił się pracy u boku kanadyjskiego gitarzysty Pata Traversa wraz z którym wydał pięć kolejnych krążków. W tym czasie otrzymał również propozycję współpracy od Ozzy’ego Osbourne’a, którą przyjął, zważywszy na niesamowity talent Randy’ego Rhoadsa. To właśnie swojemu idolowi Tommy zawdzięcza to, kim stał się w świecie perkusji. Po śmierci Randy’ego grupa wydała „Speak of The Devil”, a także „Bark At the Moon” w roku 1983. Niedługo potem artysta zwolniony został przez Sharona Osbourne’a. Na jego miejsce wstąpił Carmine Appice, jednak wskutek poróżnienia z członkami zespołu, Tommy powrócił na swoją posadę, wspomagając Ozzy’ego podczas trasy „Bark At The Moon”. Tę współpracę zakończył w roku 1985 podczas festiwalu Brazil’s Rock w Rio. W roku 1981 rozpoczął jeden z istotnych etapów swojej kariery – wraz z Garym Moorem nagrał „Dirty Fingers”. Stało się to przed przyjęciem propozycji dołączenia do Whitesnake. Poprzedzając ten etap połączył siły z Rudym Sarzo i Tonym McAlpinem, tworząc M.A.R.S, który nie tylko poniósł porażkę komercyjną, ale też kosztował go wiele wysiłku i najwyższą cenę – małżeństwo. Niedługo potem wraz z Sarzo dołączył do Whitesnake, z którym koncertował przez kolejne dwa lata. W roku 1989 pojawił się zaś na „Slip Of The Tongue”, który nie odniósł jednak sukcesu i już rok później grupa zakończyła działalność.

Wkrótce grał w Manic Edem z Adrianem Vandenbergem, Ronem Youngem i Rudym Sarzo. W tej dekadzie pracował również z House of Lords, Motorhead, czy Tedem Nugentem.Od roku 2002 wznowił pracę z Whitesnake u boku Davida Coverdale’a, Douga Aldricha, Reba Beacha, Marco Mendoza, Uriaha Duffy’ego i Timothy’ego Drury’ego. W roku 2007 odszedł z zespołu. Wówczas, przez dwa lata, koncertował z Thin Lazy, Scottem Gorhamem, Johnym Sykesem i Marco Mendoza. W roku 2009 zespół miał być supportem przed występami AC/DC w Anglii, Irlandii i Szkocji, jednak wystąpienia te zostały odwołane tuż po wypadku Aldrige’a, w którym złamał obojczyk. 30 czerwca tego samego roku z Thin Lizzy odszedł John Sykes przez co anulowane zostały wszystkie koncerty zespołu zaplanowane do grudnia. W roku 2010 Thin Lizzy nie uwzględniło Tommy’ego w nowym składzie zespołu, zastępując go Brianem Downeyem.

Od roku 1982 związany jest z instrumentami Yamaha i Paist.