Dave jako jedyny

perkusista posiada zaprojektowaną specjalnie dla niego gitarę, sygnowaną jego nazwiskiem. Jest to Gibson DG-335, który zbudowany został na bazie popularnego modelu ES-335. (więcej)

Czytelnicy prestiżowego

magazyny branżowego „Modern Drummer” aż pięć razy z rzędu wybierali Smitha najlepszym perkusistą. (więcej)

Nazwa zestawu

Recording Custom jednoznacznie kojarzy się z pracą w studiu nagrań. Potężne brzmienie i doskonała dynamika sprawia jednak, że Yamaha świetne nadaję się także do gry na żywo. (więcej)

Kenny Aronoff jest

regularnym zmiennikiem Chada Smitha. Zastąpił go podczas trasy koncertowej Red Hot Chilli Peppers a następnie podczas występów supergrupy Chickenfoot, której Chad jest oficjalnym członkiem. (więcej)

Tagi

  • Pretty Purdie
  • Perkusista
  • Muzyk
  • Instrumentalista
  • Soul
  • Rock
  • Muzyka
  • Muzyczny
  • Perkusja
  • Bębny
  • Zestaw perkusyjny

Bernard Lee “Pretty” Purdie - legendarny perkusista

Bernard Lee “Pretty” Purdie urodził się w Elton w Maryland 11 czerwca 1939 roku. Przygodę z muzyką rozpoczął od nauki elementów gry na perkusji. Wkrótce pobierał nauki u Leonarda Heywooda, stając się jednocześnie członkiem jego zespołu. Inspiracją byli dla artysty Buddy Rich, Papa Jo Jones, Gene Krupa, Art Blakey i Joe Marshall.W roku 1961 Bernard przeprowadził się do Nowego Jorku. Aby legalnie móc występować na scenie w swoim wieku, twierdził że urodził się dwa lata wcześniej. Tym sposobem sądzono że Pretty liczy dwadzieścia jeden wiosen, dzięki czemu grał z Mickey and Sylvia oraz był częstym gościem w Turf Club, gdzie spotykali się agenci i muzycy wielkiego świata. To właśnie w tym okresie grywał z Buddym Lucasem, który nazwał go „Mississippi Bigfootem”. Wkrótce, tuż po nawiązaniu kontaktu Barneyem Richmondem, zagrał na perkusji w utworach „Ain’t She Sweet”, „Take Out Some Insurance On Me Baby” oraz „Sweet Georgia Brown” wydanych w styczniu 1964 roku przez Polydor. Rok później artysta miał okazję gry u boku Jamesa Browna („Ain’t That A Groove”, „Kansas City”) oraz Sammym Lowem. Purdie pojawił się na dwóch krążkach Jamesa – „Say It Loud – I’m Black And I’m Proud” oraz „Get On The Good Foot”. Pod koniec tej dekady wydał „Soul Drums”, z zespołem o tej samej nazwie, którym był liderem. Niedługo potem poświęcił się „Alexander’s Ragtime Band”. Jako solista wydał również „Purdie Good” w roku 1971, „Soul Is… Pretty Purdie” z roku 1972 oraz soundtrack do utworu „Lialeh” rok później. W roku 1970 Bernard pracował z Arethą Franklin nad “King Curtis and The King Pins”. Najbardziej popularnym utworem, jaki nagrał z wokalistką to „Rock Steady”, przyczynił się również do wydania „Aretha Live At The Fillmore West” oraz „King Curtis’s Live At Fillmore West”.