Bill Ward jest

wielką inspiracją między innymi dla Dava Grohla, który często wymienia Billa jako swojego guru. (więcej)

Firma Yamaha

od zawsze była pionierem w dziedzinie wprowadzania nowoczesnych technologii. Zestawy perkusyjne tego producenta stanowią już swego rodzaju wzorzec brzmienia, który docenili perkusiści na całym świecie. Seria bębnów PHX to kolejny krok na przód i kolejne innowatorski rozwiązania. (więcej)

Simon Phillips

uznawany jest za jednego z najbardziej wszechstronnych perkusistów. Równie dobrze radzi sobie w jazzie i heavy-metalowych klimatach. Nic więc dziwnego, że współpracą z nim zainteresowani są najwspanialsi muzycy na ziemi. (więcej)

Niezwykle naturalne

brzmienie zestawu perkusyjnego Yamaha DTXPRESS IV sprawia, że co raz częściej sięgają po niego muzycy grający wcześniej jedynie na analogowych zestawach. Sprawdza się on znakomicie także jako narzędzie pracy studyjnej. (więcej)

Tagi

  • Warren Smith
  • Perkusista
  • Jazz
  • Muzyka
  • Perkusja
  • Instrumenty perkusyjne
  • InstrumentyMuzyczne
  • Muzyczny
  • Zestew perkusyjny

Warren Smith amerykański perkusista jazzowy

Warren Smith urodził się 14 maja 1934 roku w Chicago w Illinois w rodzinie muzyków. Jego ojciec grał na saksofonie i klarnecie z Noblem Sisslem i Jimmym Noonem. Matka zaś była harfistką w pianistką. Zainteresowanie muzyką otrzymał więc w genach i już jako czterolatek, zafascynowany talentem taty, próbował swoich sił w grze na klarnecie. W roku 1957 ukończył University of Illinois. Rok później rozpoczął naukę gry na perkusji w Manhattan School of Music.

We wczesnych latach kariery artysta współpracował z Milesem Davisem i Gilem Evansem. W roku 1961 założył Composers Workshop Ensemble – nowojorski jazzowy zespół, z którym wydał dwa krążki dla Strata-East Records.W latach sześćdziesiątych pracował m.in. z Arethą Franklin, Niną Simone, Lloydem Pricem oraz Nat King Cole. W latach 1964-1976 grał z Samem Riversem a w latach 1969-1976 z Gilem Evansem. Pod koniec tej dekady współpracował z Janis Joplin, a na początku kolejnej grywał u boku Tony’ego Williamsa. Ponadto był jednym z członków zespołu Maxa Roacha – M’Boom w roku 1970. To dziesięciolecie przyniosło mu możliwość gry z takimi muzykami jak Andrew White, Juliusz Hemphill, Quincy Jones, Count Basie, Mural Richard Abrams, Vanem Morrisonem, Charlesem Minusem, Anthonym Braxtonem czy Carmen McRae. Ponadto zaangażował się we współpracę z artystami muzyki pop. W tej oraz kolejnej dekadzie był właścicielem Studio Wis, służącego wielu młodym, początkującym muzykom Nowego Jorku – Wadada Leo Smithowi, czy Oliver Lake’owi. W latach dziewięćdziesiątych ponownie zaangażował się w pracę na Broadwayu. Lata dziewięćdziesiąte poświęcił na nagrywanie i występowanie u boku Billego Cole’a i jego Untempered Ensemble oraz wynalazcy instrumentów – Coopera Moore’a. W roku 1998 wydał solowy „Cats Are Stealing My ----„, który cieszył się ogromną popularnością i uznaniem zarówno wśród publiczności, jak i krytyków, którzy okrzyknęli album jednym z jego najlepszych.