Wkrótce wraz z Andersonem, Wakemanem i Howem Bill uformował ABWH. Grupa wydała w 1989 roku album również zatytułowany ich inicjałami. W 1993 roku na rynku ukazało się nagranie z ich trasy koncertowej. W 1991 i 1992 roku na krótko związał się z YES w celu wydania i wypromowania albumu „Union”. Bill wypowiedział się negatywnie zarówno o płycie, jak i o trasie koncertowej grupy.
„Ostatecznie zadecydowano, że my we Francji (Anderson, Bruford, Wakeman i Howe) potrzebujemy wsparcia Yes z Kalifornii (Chrisa Squire’a, Tony’ego Kaye’a, Trevora Rabina i Alana White’a). Więc zgodnie z ich planem nasza współpraca opierała się na e-mailach. Byli niedostępni. Wobec czego również tysiąc muzyków studyjnych było nieobecnych. Wszystko przeobraziło się w najgorszy bałagan, jaki można sobie wyobrazić. To było najgorsze nagranie w jakim uczestniczyłem.”
„To był rodzaj wakacji. Była to zabawa, ponieważ do czynienia miałem ze starymi znajomymi i współpraca była możliwa, bo nie musieliśmy tworzyć nowej muzyki. (…) A więc był to rodzaj atrakcji, jednak to wszystko. I wydaje mi się, że byłem prawdopodobnie niepotrzebną częścią tego przedsięwzięcia. Więc nie cieszyło mnie to ogromnie. (…)”
Bruford i Steve Howe wkrótce zjednoczyli się przy tworzeniu projektu w roku 1992. Zaowocowało to wydaniem albumu „Symphonic Music of Yes” zrealizowanym przez wytwórnię RCA rok później.
Po raz kolejny King Crimson wznowiło działalność w 1994 roku w sześcioosobowym składzie. Zwani „podwójnym trio” wydali w roku 1995 album „Thrak”. Powodem, dla którego Bill i Levin zdecydowali się opuścić zespół były bezskuteczne próby, które zdaniem Burforda prowadziły do nikąd.
W grudniu 1985 roku powstał zespół Earthworks. W skład grupy weszło UK oraz Django Bates i Iain Ballamy. Tuż po rozpadzie grupa wznowiła siły w latach dziewięćdziesiątych u boku Tima Garlanda. W roku 2009 ponownie doszło do zawieszenia działalności. W tym czasie Bill przeszedł na emeryturę. Poprzedziły to działania z wieloma muzykami
„Miałem wyobrażenie, że będę rockmanem na wakacjach. Ten pomysł był dla mnie klątwą – wyleczyłem się więc poprzez nagranie ośmiu albumów z Earthworks.”
Z publicznych wystąpień Bill zrezygnował w styczniu 2009 roku, w tym samym czasie zrezygnował z sesji nagraniowych. Również w 2009 na półkach ukazała się jego autobiografia. W roku 2010 z opóźnieniem na rynku pojawiło się „Skin&Wire”, jego ostatni wytwór. W roku 1990 dodany został do „Hall of Fame” głosami czytelników „Modern Drummer”.