27 grudnia 1950 roku w San Francisco urodził się Terry Bozzio. Przygodę z perkusją rozpoczął w wieku sześciu lat. Siedem lat później był świadkiem występu The Beatles podczas występu w The Ed Sullivan Show. Koncert wywarł na nim ogromne wrażenie i poprosił ojca o lekcje gry na perkusji. Jako nastolatek grywał w garażu wraz z Blue Grass Radio, The Yarde, czy Tamalphis Jungle Mountain Boys.

W roku 1968 dołączył do Sir Francis Drake High School w San Anselmo. W liceum otrzymał stypendium muzyczne, co zagwarantowało mu naukę w College of Martin. W tym czasie grywał z Chuckiem Brownem oraz Lloydem Davisem i Rolandem Kohloffem.

W 1972 Terry grywał w rockowych musicalach Godspell and Walking in My Time. Wraz z Markiem Ishamem, Peterem Maunuem, Patrickiem O’Hearnem, Mikem Knockem, Artem Landem, Ascetą i innymi muzykami rozpoczął również współpracę z lokalnym zespołem jazzowym. Regularnie grywał też podczas Monady Night Jim Dukey Big Band w Great American Music Hall w San Francisco.

W roku 1975 Bozzio rozpoczął współpracę z Frankiem Zappą, pojawiając się w filmie „Baby Snakes”, na którym popisał się talentem wokalnym w utworze „Punky’s Whips”. Ponadto wystąpił w słynnym „The Black Page” - "koszmarze muzyka" (karta zapisu nutowego jest niemal czarna).Terry w roku 1977 dołączył z Barrym Finnertym do The Becker Brothers. Ruszył z nimi w trasę koncertową oraz nagał album „Heavy Metal Be-Bop”. Wkrótce przyłączył się do Group87 z Markiem Ishamem, Peterem Maunu, Patrickem O’Hearnem i Peterem Wolfem, niedługo potem zaś do Thin Lizzy – zespołu wykonującego irish rock.

Po odejściu Billa Bruforda i Allana Holdswortha z progresywno rockowego zespołu UK, Terry dołączył do grupy Eddiego Jonsona i Johna Wettona, pragnąc stworzyć z nimi trio. Zespół nagrał album „Danger Money” oraz „Night After Night”, koncertując po Stanach Zjednoczonych, Europie i Japonii. Wraz z początkiem nowej dekady grupa zawiesiła działalność, a Terry rozpoczął współpracę z Missing Persons. Wytworem tej relacji był „Spring Session M”, który otrzymał miano złotej płyty, „Rhyme&Reason” oraz „Color in Your Life”. Grupa występowała w radiach i programach telewizyjnych oraz ruszyła w trasę po Stanach i Europie.

Sześć lat później Missing Persons przestało istnień. Bozzio dołączył do grupy Andy’ego Taylora. Jednocześnie pracował u boku Robbiego Robertsona, Gary’ego Wrighta, Dona Dokkena, XYZ, Paula Hyde’a, Herbiego Hancocka, Dweezila Zappy oraz Richarda Marxa. Ponadto działał z Mickem Jaggerem i Jeffem Beckiem przy nagraniach to „Throwaway”, jak i „Jeff Beck’s Guitar Shop” – piątego albumu Becka, nagrodzonego statuetką Grammy. Współpracy z licznymi cenionymi muzykami towarzyszyły również solowe działania Bozziego. Koncertował jako solista, a także wydał film instruktażowy „Solo Drums” dla telewizji WB. Pod koniec lat osiemdziesiątych pobrał się z Ev Kvamme – matki jego jedynego syna.

W latach dziewięćdziesiątych wraz z Tonym Hymasem, Tonym Coe’em i Hughem Brunsem uformował zespół Lonely Bears. Wówczas żył i pracował w Paryżu. Z zespołem nagrał „The Lonely Bears”, „Injustice” oraz „The Bears are Running”. W tej dekadzie stworzył również zespół Polytown wraz z Davidem Tornem i Mickem Karnem. W pierwszej połowie dziesięciolecia wydał kolejny film instruktażowy „Melodic Drumming and The Ostinato Volumes 1, 2&3”, a także „Solo Drum Music Volumes 1&2”.

Od roku 1995 do 2002 koncertował po USA, Australii, Kanadzie i Europie jako solista. Wydał również dwa albumy – „Drawing The Circle „ i „Chamberworks”. Dołączył do „Hall Of Fame” jako jeden ze współczesnych perkusistów oraz uzyskał nagrody „Clinician of The Year” i „Best Drummer Award”. W roku 2007 dołączył do Guitar Center’s RockWalk w Hollywood. Współpracował również z zespołem Korn nad ich ósmym albumem studyjnym. Od listopada 2008 roku Bozzio koncertował z Allanem Holdsworthem, Tonym Levinem i Patem Mastelotto, jako HoBoLeMa. W roku 2012 działalność wznowiła grupa UK, w skład w której weszli John Wetton, Eddie Johnson i Terry Bozzio.

Magazyn “Rolling Stone” uplasował tego wyjątkowego perkusistę na piątym miejscu listy “100 najlepszych perkusistów wszechczasów”.