Steve Gadd rozpoczął

naukę gry na perkusji za namową swojego wuja, który również był perkusistą. Grał na instrumentach perkusyjnych w zespole armii Stanów Zjednoczonych. (więcej)

Wybór Neila Pearta

na najlepszego perkusistę w roku 2007 nie był przypadkowy, Nieil jest jednym z nielicznych muzyków dysponującym tak fantastyczną techniką, a przy tym jego gra jest naturalna i dynamiczna. (więcej)

Kenny Aronoff jest

regularnym zmiennikiem Chada Smitha. Zastąpił go podczas trasy koncertowej Red Hot Chilli Peppers a następnie podczas występów supergrupy Chickenfoot, której Chad jest oficjalnym członkiem. (więcej)

Dave jako jedyny

perkusista posiada zaprojektowaną specjalnie dla niego gitarę, sygnowaną jego nazwiskiem. Jest to Gibson DG-335, który zbudowany został na bazie popularnego modelu ES-335. (więcej)

Tagi

  • Ginger Baker
  • Perkusista
  • Perkusja
  • Rock
  • Blues
  • Eric Clapton
  • Cream
  • Jeff Beck
  • Blind Faith
  • Muzyka

Ginger Baker - legendarny perkusista blues-rockowy

Peter Edward „Ginger” Baker urodził się 19 sierpnia 1939 roku w Lewisham w Londynie. Artysta zaistniał jako członek Graham Bond Organisation oraz zespołu rockowego Cream w latach 1966-1968. Tuż po rozpadzie grupy dołączył do Blind Faith (duet z Ericem Claptonem został zawieszony po wydaniu zaledwie jednego albumu), jednocześnie współpracując w latach siedemdziesiątych z Ginger Baker’s Air Force. W 1971 towarzyszył Feli Rensome-Kutiemu, rok później obaj pojawili się na „Stratavarious” wraz z Bobbym Gassem (Bobbym Tencie), znanego z The Jeff Beck Group. Wkrótce album stał się częścią „Do What I Like”. W roku 1974 muzyk uformował Baker Gurvitz Army, z którym wydał trzy albumy. Zespół rozpadł się dwa lata później.

Początek lat dziewięćdziesiątych to dla artysty współpraca z Master of Reality przy albumie „Sunrise on the Sufferbus”. Zaowocowało to powstaniem wielkiego hitu „She Got Me (When She Got Her Dress On)”. W roku 1994 stworzył zaś Ginger Baker Trio wraz z Googem i Chrisem Gossem. Niedługo potem dołączył do BBM – grupy Jacka Bruce’a i Gary’ego Moora. Zespół nie zagrzał jednak miejsca na rynku muzycznym. Współpraca z jednym z nich – Brucem – ponowiona została w roku 2005, kiedy to Ginger wystąpił u jego boku wraz z Ericem Claptonem w Royal Albert Hall i Madison Squares Garden w Nowym Jorku. W roku 2009 ukazał się artykuł magazynu „Rolling Stone”, w którym zawarto wypowiedź Bruce’a o Bakerze:

„Pomiędzy mną a Gingerem jest zaostrzona sytuacja. Obecnie szczęśliwie koegzystujemy w odmiennych kontynentach, jednak zastanawiałem się nad zaproponowaniem mu przeprowadzki. Wciąż jest zbyt blisko.”
Biografia muzyka – “Hellraiser” – ukazała się na półkach księgarni tego samego roku. Spośród innych cenionych perkusistów Ginger wyróżnia się ogromnym talentem technicznym oraz atrakcyjnością gry. Uważa się go za przewodnika wizerunku, showmana w świecie muzyków oraz za prekursora wprowadzenia do perkusji rockowej drugiego bębna basowego. Baker inspiruje się muzyką rockową, jazzem, bluesem i etno. Podczas swojej kariery Baker pracował z wieloma cenionymi artystami i zespołami – m.in. z Billem Laswellem, Charlie Hadenem, Billem Frisellem czy Felą Kutim. Ponadto kojarzyć go można z „Hawkwind”, „Atomic Rooster” czy projektem „Public Image Ltd”. „AllMusic” nazwało go najbardziej wpływowym perkusistą lat sześćdziesiątych, zaznaczając, że muzycy z kapeli heavy metalowych podążają od tego czasu za jego techniką i pomysłami.

W roku 2007 „Stylus Magazine” uplasowało go na szesnastym miejscu listy „50 najlepszych perkusistów rockowych”. Ginger zajął również trzecie miejsce w spisie „100 najlepszych perkusistów wszechczasów” stworzonego przez „Rolling Stone”.