Wysokiej jakosci klon

z którego zbudowany jest zestaw Yamaha Tour Custom sprawia, że perkusja brzmi niezwykle przenikliwie i świetnie przebija się przez ścianę dźwięku gitar i basu. Perkusja jest przy tym niezwykle uniwersalna i ma zwolenników wśród muzyków jazzowych i tych, którzy wolą nieco mocniejsze rockowe klimaty. (więcej)

Bill Ward jest

wielką inspiracją między innymi dla Dava Grohla, który często wymienia Billa jako swojego guru. (więcej)

Wybór Neila Pearta

na najlepszego perkusistę w roku 2007 nie był przypadkowy, Nieil jest jednym z nielicznych muzyków dysponującym tak fantastyczną techniką, a przy tym jego gra jest naturalna i dynamiczna. (więcej)

Świetnie radzi sobie

W jazzie, bluesie rocku i metalu. Aynsley Dunbar, który jest w stanie zagrać praktycznie wszystko, uznawany jest za jednego z najbardziej wszechstronnych i uniwersalnych perkusistów na Wyspach Brytyjskich. (więcej)

Tagi

  • Tony Esposito
  • Perkusista
  • okalista
  • Muzyk
  • Instrumenty perkusyjne
  • Zestaw perkusyjny
  • Muzyka
  • Muzyczny
  • Instrumenty muzyczne

Antonio "Tony" Esposito - piosenkarz, perkusista i autor tekstów

Antonio "Tony" Esposito to urodzony 15 lipca 1950 roku w Neapolu piosenkarz, perkusista i autor tekstów.

W roku 1984 zasłynął poprzez wydanie hitu "Kalimba de Luna", który pojawił się na albumie "II Grande Esporatore". Wkrótce utwór doczekał się coveru w wykonaniu zespołu Boney M. Kolejnym sukcesem było królowanie utworu "Papa Chico" na listach holenderskiej listy przebojów w roku 1987.

Artysta zdobył również popularność dzięki współpracy z takmi neapolitańskimi muzykami - Edoardo Bennato, Eugenio Bennato, Alanem Sorrentim w jego trzech pierwszych albumach, Luciano Cilio na "Saint Just", "Francesco Guccini, Francesco De Gregori, Perigeo oraz znanymi na świecie Shawn Phillips czy Don Cherrym.

Stał się rozpoznawalny we Włoszech jako perkusista, który do gry potrafił wykorzystać różnorodne narzędzia domowe. Jego albumy solowe są ukierunkowane ku jazzowi i rockowi. Z upływem lat krytycy oceniali negatywnie jego poziom nagrań pod względem komercjalnym. Łącznie wydał kilkanaście albumów - poczynając od "Rosso Napoletano" z roku 1975, kończąc na "Sentirai" z 2011.