Jeden z prekursorów

swingu - za takiego uważa się Gene Krupę, jego niepowtarzalny styl gry był wzorem dla wielu perkusistów na całym świecie. Sam perkusista od zawsze zakochany był w Jazzie. (więcej)

Bill Ward jest

wielką inspiracją między innymi dla Dava Grohla, który często wymienia Billa jako swojego guru. (więcej)

Terry Bozzio

słynie z gry na swoim bardzo rozbudowanym zestawie perkusyjnym, dzięki temu jego występy to prawdziwa uczy zarówno dla uszu jak i dla oczu. Niezliczona liczba blach, bębnów i przeszkadzajek robią ogromne wrażenie podczas koncertów (więcej)

Styl gry Franka

był odmienny do tego czego oczekiwali od niego koledzy z zespołu Green Day. Popularny The Cool musiał zmienić myślenie na bardziej "punkowe" by móc skutecznie kontynuować pracę z zespołem. Obustronna cierpliwość opłaciła się, bo dziś nikt nie wyobraża sobie Green Day bez Franka, a on sam jest uwżnany za najmocniejszy punkt kapeli. (więcej)

Tagi

  • Trilok Gurtu
  • Perkusista
  • Muzyka
  • Muzyczny
  • Instrumnety perkusyjne
  • Zestaw perkusyjny
  • Conga
  • Djambe

Trilok Gurtu - wirtuoz instrumentów perkusyjnych

Trilok Gurtu urodził się w Bombaju w Indiach 30 października 1951 roku. Znany jest ze swojego unikalnego talentu kompozytorskiego i muzycznego - specjalizuje się w grze na perkusji, a jego preferowanym gatunkiem jest jazz fusion.

Trilok ukończył liceum Don Bosco. Jego matka - Shobha Gurtu - była piosenkarką, przez co chłopiec od najmłodszych lat zapoznawany był z brzmieniami muzyki. Już w szkole rozpoczął naukę gry na instrumentach pod okiem Shah Abdul Karim.

W latach siedemdziesiątych zainteresował się jazzem. Rozpoczął współpracę z Charliem Mariano, Johnem Tchicaim, Terjem Rypdalem i Donem Cherrym. Jedno z najwcześniejszych nagrań stworzył u boku zespołu Embryo. W utworze pojawiła się również jego matka, która później towarzyszyła mu także w nagraniu pierwszego solowego krążka "Usfret". W latach osiemdziesiątych wydał serię własnych albumów oraz nawiązał współpracę z takim artystami jak Terje Rypdal, Gary Moore, Jan Garbarek, Joe Zawinul, czy Robert Miles. Ponadto występował ze szwajcarskim perkusistą Charlym Antolinim i Johnem McLaughlinem w trio. Artysta zastąpił także Collina Walcotta w Oregon. Pojawił się w trzech projektach - "Ecotopia" z 1987, "45th Parallel" z 1989 roku oraz "Always, Never and Forever" z 1991.

We wczesnych latach dziewięćdziesiątych realizował sie zarówno jako artysta solowy, jak i członek zespołu. W roku 1999 wraz z Zakirem Hussainem i Billem Laswellem pracował w zespole Tabla Beat Science tworzącym muzykę drum and bass, ambientową, elektroniczną oraz Asian underground. Przed rozpadem w roku 2003 zespół wydał trzy albumy.

W roku 2004 wydał z Robertem Milesem "Miles Gurtu". W roku 2007 zaś rozpoczął współpracę z Arke String Quartet, z którym wydał krążek "Arkeology". W roku 2010 pojawił się w "Iano Car" ze Stefano Ianne, Nickiem Beggsem, Mario Marzim, Terlem Bryantem, Johnem De Leo i Rickym Portera.

Talent Gurtu doceniony został wielokrotnie poprzez przyznane mu nagrody i tytuły. Okrzyknięty został Najlepszym Perkusistą wg magazynu "DRUM!" w roku 1991 i 2001. Ponadto nominowany został w kategorii Najlepszego Artysty Azjatyckiego przez BBC Radio 3 World w latach 2002, 2003 i 2004.