W roku 1966 Ian dołączył do MI5 – grupy, która niedługo potem przemieniła się w The Maze, tworzącej muzykę we Włoszech i we Francji. W zespole występował również Rod Evans, z którym Paice wkrótce utworzył Deep Purple. Wydarzyło się to w lutym 1968 roku. W tym okresie Ian zaangażował się we współpracę z wieloma cenionymi artystami i producentem Derekiem Lawrencem.
W roku 1974 pracował z Eddiem Harrisem – amerykańskim muzykiem jazzowym – podczas sesji w Morgan Studios. Wystąpił w utworach „He’s Island Man” oraz „I’ve Tried Everything” na albumie „E.H in The U.K” u boku Jeffa Becka, Steve’a Winwooda i Ricka Grecha.
Tuż po zawieszeniu działalności Deep Purple, Ian zdecydował się założyć nową grupę u boku Tony’ego Ashtona, Bemiego Marsdena, Paula Martineza i Jona Lorda. Rzecz działa się w roku 1976. Zespół wydał jeden album „Malice in Wonderland” oraz wystąpił jedynie pięć razy na żywo. Grupa rozpadła się przypuszczalnie ponieważ Tony Ashton czuł się swojo grając jedynie w małych klubach.W 1979 roku Ian otrzymał propozycję od Davia Coverdale’a w postaci dołączenia do Whitesnake na czas ich trasy koncertowej po Japonii, promującej album „Lovehunter”. Jego pobyt w zespole przedłużył się do kolejnych trzech lat, dzięki czemu pojawił się na krążku „Ready an’ Willing”, „Live… in The Heart of The City”, „Come an’ Get It” oraz „Saints & Sinners”. W tym czasie w skład zespołu wchodził również Jon Lord, co oznaczało, że trzej członkowie Deep Purple ponownie pracowali wspólnie nad jedną formacją.
W listopadzie 1982 roku Ian wsparł Gary’ego Moore’a przy produkcji „Corridors of Power”. Wówczas menadżer artysty wyszedł z inicjatywą stworzenia duetu pod nazwiskiem Gary’ego. Zespół przeistoczył się w ogromny sukces, na koncie którego pojawiło się wiele krążków oraz tras koncertowych. Po dwóch latach współpracy Paice zrezygnował z dalszej działalności u boku Moore’a, kosztem powrotu do Deep Purple, w którym pozostał do dziś.
W lipcu 1989 Paice pracował z Georgem Harrisonem podczas sesji nagraniowej we Friar Parku. W rezultacie powstały trzy utwory „Cheer Down”, „Cockamamie Business” oraz „Poor Little Girl”, na których oprócz Iana wystąpili również Richard Tandy, Jim Horn i Jeff Lenne. „Cheer Down” znalazło się na soundtracku filmu „Lethal Weapon II” w roku 1989.
Marzec 1999 roku przyniósł Ianowi współpracę z Paulem McCartneyem, Davidem Gilmourem i Mickem Greenem w Abeby Road nad „Run Devil Run”. Album ukazał się tego samego roku w październiku.
W 2001 roku Paice zagościł na albumie “Living on the Outside” autorstwa Jima Capaldiego. Wystąpił w utworze rodem z lat sześćdziesiątych - „Anna Julia” oraz „We’re Not Alone”. W grudniu tego samego roku wystąpił u boku Pete’a Yorka w Niemczech, grając na dwóch zestawach perkusyjnych na jednej scenie. Z artystami pojawili się również Colin Hodgkinson i Miller Anderson.
Do dorobku Paice’a zaliczyć należy również liczne występy z włoskim gitarzystą Tolo Martonem. Artysta wystapił również na jego albumie live „Del Vero” z roku 2002. Dwa lata później, 21 czerwca zadebiutował u boku Chada Smitha w ramach London Drum Company. Rok później zagrali razem podczas Modern Drummer Festival w New Jersey. Obydwa występy uwieczniono na DVD. W roku 2011 Paice wystąpił na czwartym studyjnym albumie Williama Shatnera – „Seeking Major Tom”. Ian zagrał “Space Truckin” wraz z Johnym Winterem.
W życiu prywatnym Ian jest ojcem Jamesa, Emmy i Calli – całą trójkę urodziła jego żona Jacky (bliźniacza siostra żony Jona Lorda). Wraz z rodziną Ian żyje w Anglii.
Magazyn “Rolling Stone” uplasował tego wybitnego artystę na dziewiątym miejscu listy „100 najlepszych perkusistów wszechczasów”.