W tym samym roku rozpoczął karierę, występując przez krótki czas w Grand River Street w Detroit. Talent doprowadził go do współpracy z Milesem Davisem i Wardellem Grayem. W roku 1995, tuż po nieudanym przesłuchaniu do zespołu Benny’ego Goodmana, znalazł pracę w Nowym Jorku. Dołączył do Charlesa Mingusa i jego grupy. Wspólnie wydali „J is for Jazz”.
W roku 1960 pracował z kwartetem Johna Coltrane’a wraz z Jimmym Garrisonem i McCoyem Tynerem. Zespół cechował swing znany z utworów Louisa Armstronga, Charliego Parkera. Wraz z JCQ grał do roku 1966. W późniejszym czasie nieustannie pozostawał aktywny, przewodząc wieloma zespołami pod koniec lat sześćdziesiątych oraz w latach siedemdziesiątych. Jedną z takich grup było utworzone u boku Joe Farelka i Jimmy’ego Harrisona trio, z którym wydał „Puttin’ It Together” dla Blue Note. W tym czasie miał również okazję do współpracy z Stevem Grossmanem, Davem Liebmanem, Georgem Colemanem, Frankem Fosterem, Lee Morganem, Gene Perla, Janem Hammerem oraz z zespołem Oregon.
W magazynie „Life” artysta okrzyknięty został najlepszym rytmicznym perkusistą, a jego swobodny styl był przewodni dla wielu perkusistów prowadzących – Christiana Vandera, Mitcha Mitchella, czy Gingera Bakera. W roku 1999 pracował z Our Lady Piece nad albumem „Hapiness… Is Not a Fish You Can Catch”. Pojawił się w utworze „Stealing Babies”, który również znalazł się na albumie „The Very Best Of Our Lady Peace” z roku 2009.
Ponadto stworzył swój własny zespół The Elvin Jones Jazz Machine, którego skład zmieniał się nieustannie na przestrzeni lat. We wczesnych latach z Elvinem pracował Ravi Coltrane i Sonny Fortune. W tym samym czasie Jones był klinicystą, grywał w szkołach oraz więzieniach. Lekcje jakie przeprowadził stały się niezapomniane, podobnie jak techniki gry na perkusji, które wprowadził.
Artysta zmarł 18 maja 2004 roku w Englewood w New Jersey. Był ojcem Elvina Nathana Jonesa i Rose-Marie Rosie Nyberg. Jego pierwszą żoną była Shirley, drugą zaś Keiko, którą Elvin poślubił przed rozwiedzeniem się z Shirley.W świetle prawa więc Keiko i Jones nie byli małżeństwem.
Komentarze